Efendiler, bu insanlık dünyasında en az yüz milyonu aşkın nüfustan oluşan büyük bir Türk milleti vardır ve bu milletin yeryüzündeki genişliği oranında tarih alanında da bir derinliği vardır. Türk milletinin kökünün dayandığı Türk adındaki insan, insanlığın ikinci babası Nuh Aleyhisselamın oğlu Yasef'in oğlu olan kişidir." Atatürk 1922'de Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin 133. oturumunda yaptığı konuşmada Türkler'in kökeni hakkında böyle diyordu
http://www.yeniaktuel.com.tr/top116,15@2100.html

bundan tam altı sene önce heyecanla beklediğim kitabı bastılar.. haberi daha önce geldi ama bende aynı etkiyi pek yaratamadı heyecan ile Atatürk ün Anıt kabirde saklanan yazılarının içerisinde büyük bir felaketle yok olan ve Nuh peygamberin gemisininde bu topraklardan kalktığı ileri sürülen gizemli dev kıta...Atatürk o yıllarda Türklerin orta asya ya nereden geldiklerini merak etmekte ve bununla ilgili araştırmalarını sürdürmekteydi.Bu sebeple 1932 yılında tahsin beyi meksika büyükelçiliğne atadı.. Tahsin bey ulaştığı tabletlerde ki bu tabletler kayıp kıta mu nun çocukları, kitabının içinde ayrıntılı Türklerin birçok özelliklerinin aynısına rastladı... dil, din, giyim, ve kullanılan birçok savaş aleti...... maalesef bu raporlar aralarındaki gizli yazışmalar Atatürk vefat ettiğinde gizlenmiş büyük çoğunluğuda Anıt kabirde saklanmıştır..
kitabı okuduğumda çok fazla beklenti içerisine girdiğim için hayal kırıklığına uğradığım kesin.. ne okumak istediğimden bende emin değilim ama tüm yüreğimle bunun gerçekliğine inanıyordum.Atam bende yine hayranlık uyandırmış aklı, zekası gücü ile bir kez daha benim gözlerimi doldurmuştur.. ama daha fazlasını hissediyor daha fazla bilgi olacağına inanıyor ve birçok kağıtlarında bu yüzden saklandığını düşünüyorum....

şimdi yine bunlara dalarsam beni birdaha çıkaramazlar......

'Dört yaşındaki oğlumla sokakta yürüyordum. Birden eğilip yerde bulduğu bir şeyi ağzına soktu. Ben de o şeyi alıp attım ve bir daha bunu yapmamasını söyledim.
'Neden' diye sordu.
Ben de 'Çünkü o şey yerde idi. Nereden geldiğini bilmiyoruz, bu yüzden de pisti. Senin hastalanmana neden olur' diye cevapladım.
O zaman gözlerini açarak bana baktı ve bütün bunları nereden bildiğimi sordu. 'Eee, bütün anneler bunları bilir. Bunlar 'annelik testi'nde vardır. Eğer anne olacaksan bunları bilmek zorundasın, yoksa olamazsın' dedim.
İki üç dakika sessiz sedasız yürüdük. Sonra yeni bilgisini sindiren oğlum bana döndü ve şöyle dedi: 'Tamam, şimdi anladım. O zaman testten geçemezsen, baba oluyorsun.'
'Aynen öyle' diye cevap verdim yüzümde ve kalbimde bir tebessümle...'

-bir alıntı-

Nazım Hikmet Ran'dan yaşamayı sorgulayan farklı bir eser...

Yaşamaya Dair

Yaşamak şakaya gelmez, büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın bir
sincap
gibi mesala,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden, yani,
bütün
işin gücün yaşamak olacak.

Yaşamayı ciddiye alacaksın, yani, o derece, öylesine ki, mesala,
kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda, yahut, kocaman
gözlüklerin,
bembeyaz gömleğinle bir laboratuvarda insanlar için ölebileceksin,
hem
de yüzünü bile görmediğin insanlar için, hem de hiç kimse seni
buna
zorlamamışken, hem de en güzel, en gerçek şeyin yaşamak olduğunu
bildiğin halde.

Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı, yetmişinde bile,
mesala,
zeytin dikeceksin, hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için, yaşamak, yani

ağır bastığından.

Nâzım "Bir Küvet Hikayesi" şiirinde anlatır...
Fahire kocasının ihanetini öğrenir. Onu eve çağırır ve "Doğru mu?" diye sorar.
"Evet" der Süleyman...
Rahatlar Fahire... Keser ağlamayı ve ayrıntıya girer:
"- Nerde buluşuyordunuz?
- Bir otelde...
- Beyoğlu tarafında mı?
- Evet.
- Kaç defa?
- Ya üç, ya dört.
- Üç mü, dört mü?
- Bilmiyorum."

Şiirin bir yerinde Nazım o zor soruyu sordurur kadın kahramanına:
"- Çok mu seviyordun?
- Sevmek mi? Hayır...
- Başkaları da var mı?
- Yok."
Bu yanıtı alınca da şöyle der Fahire:
"Bunu sevdin demek... Başkaları da olsaydı daha rahat ederdim..."

Farklı yetiştirilme tarzlarından olsa gerek:
Erkek "Sevse de sevişmesin" derdinde;
Kadın "Sevişse de sevmesin"e razı...
Oysa sevmeden sevişmekle, sevişmeden sevmek aynı sakat doğumun ikizleri değil midir?

Can Dündar'dan...