Hava kararmaktadır.
Maraton yarışı sonuçlanalı bir saati geçmiştir. Stadyum neredeyse bosalmıştır. Stadyumun temizlikçileri yavaş yavaş etrafı toparlamaya bile başlamıştır. Tam o sırada stadyumun giriş kapısından bir siyahi atlet gözükür. Atletin gözü bitirme çizgisini aramaktadır. Koşma ile yürüme arası bir şekilde seke seke ilerlemektedir. Sonunda atlet bitirme ipini göğüsler. Böylece John Stephen Akhwari Mexico'daki 1968 Olimpiyatları'nda tarihe geçer.
Ama bu Tanzanyalı atletin tarihe geçmesine asıl neden yarışı en son bitiren atlet olması değil, ipi göğüsledikten sonraki sözleri olmuştur. Bu Tanzanyalı atlet yarış sırasında bir kaza geçirmiş ve yaralanmış, tedavisi yapılmış ama bacağı hala kanamaktadır. Stadyumda kalan küçük bir kalabalık atleti alkışlar. Bir kısmı taktirle, bir kısmı da adamın yaralı bacağını görmediklerinden belki de dalga geçerek alkışlamaktadır.
Maraton koşuşunu yazacak bir iki gazeteci daha stadyumdan ayrılmamıştır.
Ve atlete sorarlar;
-Yarışı kazanma şansınızı kaybetmiştiniz. Neden ille de yarışı bitirmek için bu kadar kendinizi zorladınız?
Soruya Tanzanyalı atlet çok şaşırır ve cevabını verir ;
-Beni ülkem buraya yarışa başlayayım diye değil yarışı bitireyim diye yolladı!!!


Büyük insanların idealleri; sıradan insanlarınsa hevesleri vardır.
Washington Irving